Op naar het nieuwe jaar

(klik voor vergroting)

Schoonmaak

Van de week heb ik mijn archief opgeruimd. Tientallen mapjes met inmiddels onbegrijpelijke aantekenkrabbels en verouderde contactgegevens kwamen voorbij: het werkmateriaal van talloze interviews en verslagen die ik in de afgelopen negen jaar heb geschreven. Ik kwam een paar ‘gouwe ouwe’ uit mijn begintijd tegen, bijzondere eendagsvliegen (”Oh ja, dat heb ik ook nog gemaakt!”) en dikke dossiers van langlopende opdrachten. Heb de boel flink gesaneerd, wat een heerlijk schoonmaakgevoel opleverde. En ruimte in de hangmappenkast.
Met terugwerkende kracht was ik trots op al die producten van mijn hand. De mooiste en dierbaarste heb ik nog even herlezen. Een aantal connecties heb ik laten herleven via Linked-In. Kortom, we zijn klaar voor het nieuwe jaar!

Doorstart

Dit najaar ontpopt zich tot dusver voor mijn bedrijf als een slappe tijd. Ik ben wel gewend aan ‘op en af’ qua opdrachten, maar inmiddels moet ik concluderen: het is ongewoon stil.
Zo’n wat lege periode geeft aanleiding tot allerlei gedachten. Moet ik niet wat harder gaan acquireren? En zit ik nog wel op het goede spoor?
En dan weet ik het ineens weer. Ja, dit is heus echt wat ik wil. Schrijven over mensen en hun werk en alles daaromheen. Heel duidelijk komt terug waarom ik ruim 9 jaar geleden begon met Werkende Woorden. ‘Stem geven’ was de boodschap die toen in mij opwelde.
Nee, ik zoek niet puur méér opdrachten. Mijn wens is om meer van dat te doen, waar mijn hart ligt. Goede interviews en artikelen schrijven waarin niet alleen aan de orde komt wat iemand doet of vindt, maar waarin ook het licht valt op waar het de betreffende persoon of organisatie echt om te doen is.
Deze gedeeltelijke stagnatie is misschien toch ergens goed voor. Ze brengt me feilloos terug bij waar het mij om gaat. Vol goede moed zet ik bij deze de doorstart in!

Jammer maar helaas

Soms gebeurt het in een organisatie, dat een ‘alles moet anders’-wind opsteekt rond een nieuw of vernieuwd project.
Op die manier ben ik deze maand een van mijn vaste klussen kwijt geraakt. Zeven jaar hebben mijn trouwe freelance-schrijfdiensten maar liefst geduurd.
De betreffende opdrachtgever is sinds kort opgenomen in een breder project met een ander aan het roer. En met een kersverse staf die de ouwe getrouwen heeft vervangen.
Ook de communicatie-uitingen worden opnieuw uitgedacht. ‘Mijn’ producten sneuvelden als oude schoenen, zelfs voor de nieuwe er zijn.
Je begint weinig tegen een dergelijk innovatief geweld. Maar jammer is het wel.

Pay it forward!

Door de artikelen die ik schrijf en de interviews en gesprekken met mensen die ik daarvoor  houd, kom ik heel wat te weten. Zeker als ik vaker met een onderwerp bezig ben en er gaandeweg dieper induik.
Dat zorgt er hopelijk voor dat ik zinnige en informatieve teksten schrijf. Maar ook kan ik met deze opgedane kennis soms iemand in mijn omgeving direct van nut zijn. Door simpelweg te verwijzen naar de sites die ik in mijn artikelen noem. Of door tips en uitleg te geven.
Een mooi bijeffect van mijn vak! Met ruimhartig delen wat ik weet ('Pay it forward!'), draag ik er wellicht aan bij dat de wereld weer een heel klein beetje beter wordt.

Hollen of stilstaan

Na een kleine pauze van rustiger-aan is nu de voorzomerse eindspurt begonnen. Meestal zijn mijn drukste tijden de weken voor de kerst en die voor de zomervakantie.
Drie nieuwe opdrachten vielen mij toe. Ik mag onder meer op pad voor een aantal verslagen van bijeenkomsten. Altijd een uitdaging om inhoudelijk verantwoord zou boeiend mogelijk weer te geven wat de highlights waren.
Na even lichtelijk pas op de plaats is het nu dus weer hollen! Gelukkig heb ik een goede schrijfconditie...

Onverwachte 'vakantie'

De meivakanties zijn dit jaar zeer divers ingevuld, waardoor er een periode van zowat vier weken is ontstaan waarin de werkwereld en het openbare leven half stil liggen. Ik merkte het ook in mijn opdrachten. Niet erg, ik kon een aantal dagen 'nu even niet' ook wel gebruiken. Toen werd ik redelijk last-minute gevraagd offerte te doen voor een vrij grote opdracht: een jaarverslag. Dat moest precies in deze periode in hoog tempo geschreven worden.
Ik offreerde wat ik dacht dat het aan tijd en dus aan geld zou gaan kosten. Maar helaas, de opdrachtgever vond het te duur en de opdracht verdween even snel als ze gekomen was. Dus nu heb ik het toch rustig, met als effect dat deze weken veel meer als ‘vakantie’ voelen dan zonder deze bijna-opdracht het geval zou zijn geweest. Twee verteloptredens die in het vat zitten kon ik met aandacht voorbereiden. En ik ben vast begonnen met een paar nieuwe interviews die nog beste even hadden kunnen wachten, en nu een gezellige onderbreking zijn.

55-plus

Ineens zie ik dat mijn nieuwjaarswens te lang als nieuwste bericht op deze site stond: januari is allang voorbij...
Niet dat er intussen niets gebeurd is. Ik heb hard gewerkt, onder meer aan het Jaarboekje 2012 over de 55-plus dienstverlening van UWV WERKbedrijf. Een flinke klus die ik nu al voor de zesde keer uitvoer.
Het is leuk om zo lang mee te lopen in een bepaald werkveld. En dit is er eentje waar ik me zowel door mijn achtergrond - ooit was ik een tijdlang werkzaam bij Arbeidsvoorziening, de voorloper van het WERKbedrijf - als door mijn leeftijd mee verwant voel. Als Werkende Woorden ter ziele zou gaan, mag ik ook aanschuiven bij zo’n 55-plus netwerktraining waar in het Jaarboekje prominent over gerept wordt. Werkcoaches van UWV begeleiden de groepen met een warm hart. Een aantal van hen ken ik inmiddels uit interviews: ik verzorg ook een keer of vijf per jaar hun landelijke nieuwsbrief.
Het boekje is nu naar de vormgever. Het leukste moment is altijd als het straks vers van de pers in mijn handen ligt!